پيام
+
من کتاب هايي را که مي خوانم معمولا پشتش يادداشت يا تقريظي مي نويسم؛يعني اگر چيزي به ذهنم آمده، پشت آن يادداشت مي کنم.
اين کتاب *«فرمانده من»* را که خواندم بي اختيار پشتش بخشي از *زيارت نامه* را نوشتم:
*السلام عليکم يا اولياء الله و احبائه!*
واقعا ديدم که در مقابل اين عظمت ها انسان احساس حقارت مي کند.
من وقتي اين شکوه را در اين کتاب ديدم، در نفس خودم حقيقتا احساس حقارت کردم.
شبر
91/7/24
مجنون الحسين ع
چه کسي مي تواند اين شکوه را به ما نشان دهد؟اين شکوه وجود دارد،ولي يک نفر بايد آن را به ما نشان بدهد.او چه کسي است؟او، شماييد.يعني *اگر شما قدر خودتان را بدانيد، ميتوانيد حامل آن چنان نورانيتي باشيد که انسان ها را تکان مي دهد.آن طور حقايق واقعا ما را منقلب مي کند.*
مجنون الحسين ع
*مقام معظم رهبري*(حفظه الله)