دوش دیدم که ملائک همه آیینه به دست وز تماشای رخ یوسف زهرا(س) همه مست
همه گویند خدایا خرد از کار افتاد واندر آیینه تویی یا پسر فاطمه(س) است
چیست این حکمت بی سابقه و جوهر فرد که در اندیشه فهمش کمر علم شکست
همه در سجده گشایند،سخن از ماه رخش کرده این سید دلبرل همه را ماه پرست
گر به او قبله ی ارواح رسولان گوییم مکن اکراه که من واقفم از کار الست
نه ز جبرئیل کند قطع عنایت نه ز من از وجودش شده بی فیض نه بالا و نه پست
خواب دیدم که ز راه کرم و لطف دری است باز کرد آن شه و حتی به رخ شمر نبست
ما تصور نکنیم او بشری هست چو ما وآنکه تصدیق کند گفته مارا ملک است
عشق او کز عظمت عرش،کمین خیمه اوست در دل تنگ تو شاهی گذر افکند نشست
